Behandelopties
Behandelstudie VUmc Amsterdam
VUmc heeft haar behandelstudie bij diagnose afgesloten. Mocht uw kind progressie vertonen dan kan zij/hij wel deelnemen aan de fase b van de oorspronkelijke behandelstudie.
Fase b: Indien de tumor toch doorgroeit, kan uw kind behandeld worden met een combinatie van eiwitgerichte medicijnen en chemotherapie. Het gaat om de middelen erlotinib, everolimus, bevacizumab en irinotecan. Gekeken wordt of de combinatie goed verdragen wordt en of tumorgroei geremd wordt. Zowel kinderen uit fase a, en kinderen die alleen bestraald zijn, kunnen meedoen in fase b.
Fase c: Gaat van start als de studies van fase a en b afgerond zijn en veilig zijn gebleken. In de studie van face c worden fase a en b gecombineerd. De combinatie gemcitabine en radiotherapie (fase a) wordt dan direct gevolgd door de combinatie erlotinib, everolimus, bevacizumab en irinotecan (fase b), zonder tussenpose, dus wordt er niet gewacht tot de tumor doorgroeit.
Momenteel vindt het onderzoek alleen in VUmc plaats. Het doel is dit onderzoek in de toekomst ook in andere academische ziekenhuizen plaats te laten vinden. Voor meer informatie kunt u contact opnemen via het volgende e-mailadres: dipg@vumc.nl
Overige behandelopties
Trial ErasmusMC/ Sophia kinderziekenhuis
In het ErasmusmMC/ Sophia kinderziekenhuis is onderzoek van start gegaan naar de veiligheid en haalbaarheid van het ketogeen dieet in de behandeling van recidief of progressief ponsglioom bij kinderen. Het ketogeen dieet wordt al lange tijd toegepast bij kinderen (2 – 5 jaar) met epilepsie. Er is dus voldoende ervaring met het dieet. Inmiddels hebben wij weet van één DIPG patient die het gevolgd heeft en het dieet wordt wel als zwaar ervaren. Het voornemen is 10 patiënten in 2 jaar tijd in de studie te includeren, waarbij na 5 patiënten een tussentijdse analyse gedaan zal worden. Het dieet is niet gericht op genezing maar op levensduurverlenging.
Meer informatie over dit onderzoek of over het ketogeen dieet? via kinderneurologie@erasmusmc.nl , tav Dr C.E. Catsman-Berrevoets of r.reddingius@erasmusmc.nl.
Verenigde Staten van Amerika
In Amerika worden jaarlijks ca. 300 kinderen gediagnosticeerd met een DIPG. Ouders daar hebben via Yahoo een groep opgezet waar je ook als Nederlander lid van kan worden. Het adres is: http://health.groups.yahoo.com/group/DIPG. In deze groep worden meerdere behandelmethoden besproken alsmede trials die aan de gang zijn. De groep is zeer actief, ook stichtingen kunnen zich aanmelden en er zijn diverse databases voor ouders. Trials zijn te volgen via http://clincaltrails.gov en www.cancer.gov. Grote Amerikaanse stichtingen zijn: www.thecurestartsnow.org en www.justonemoreday.org.
De meest recente onderzoek informatie is verkrijgbaar via Facebook. Via de besloten groep DIPG Research kunt u de laatste informatie krijgen. Via de besloten groep hersenstam/ ponsglioom kunt u in contact komen met andere ouders die hetzij midden in het ziekteproces zitten of in de fase erna zijn. In ieder geval is hier herkenbaarheid en ook nieuws.
Chemotherapie en DIPG
Vrijwel altijd wordt de behandeling gestart met bestraling. Van de patiënten ervaart 75% verbetering van de symptomen. Deze bestralingsperiode duurt overal 6 weken, alleen in Nijmegen bieden ze een alternatief van 13 bestralingen. Ze geven een hogere dosis hierbij en in de onderzoek studie is geen significant verschil gevonden in overlevingstijd. Dat wil dus niet zeggen dat er geen verschil is, het is alleen niet significant gezien de kleine onderzoekspopulatie.
Tot nu toe is er geen overlevingsvoordeel bemerkt bij het gebruik van chemotherapie voor of na bestraling. Ook meer bestraling levert geen langere symptoomvrije periode op of langere overleving. Ook middelen die de cellen gevoeliger moeten maken voor bestraling hebben tot op heden geen voordeel geboden. Zeker is dat temozolomide niet werkt bij DIPG (ook al werkt dit medicijn wel bij gliomen en wordt het goed getolereerd). Daarnaast kent de pons waar de tumor zit een super hersen-bloed-barriere. Dat wil zeggen een laag cellen die rond de pons zitten en die ervoor zorgen dat de pons ‘beschermd’ is tegen kwade stoffen… Om een chemotherapie succesvol te laten zijn, zal deze barrière uitgeschakeld moeten worden. Hiervoor zijn de laatste jaren een aantal methoden bedacht die momenteel ook getest worden zoals ‘interarterial chemotherapy’, een nieuwe studie hiervan is nu geopend bij John Hopkins en CED. CED staat voor Convection Enhanced Delivery en het gaat hierbij om locale toediening van de medicijnen.
Hiervoor is in Nederland in 2017 de LAK. door Tijn-actie uitgezet en de bedoeling is deze machine op korte termijn naar Nederland te krijgen.
Tot nu toe werd altijd uitgegaan dat meer chemo altijd beter is en dat de volwassen-dosering van belang is. En dat het geven van dezelfde chemo meer dan 1 keer de cellen gevoeliger voor die chemo zal maken. Beide veronderstellingen zijn onjuist. De gedachte is dat om deze tumor uiteindelijk te verslaan een combinatie nodig zal zijn van bestraling, conventionele chemo, chemo gericht op het uitschakelen van bepaalde eiwitten, CED en dan alles een aantal keren toepassen.
Burzynski Clinic
Dan zijn er nog een aantal kinderen die behandeld worden door dr. Burzynski in Houston Amerika. Zijn website is www.burzynskiclinic.com. Hij vraagt behoorlijk veel geld voor zijn behandeling en wordt door de gewone medici niet echt vertrouwd. Wij hebben destijds een drietal kinderen gevolgd die bij hem onder behandeling waren. Twee van hen zijn inmiddels overleden (Elizabeth Kulikowski: http://caringbridge.org/visit/elizabethkulikowski en Jalyn Eamon: geen website op dit moment). De derde ervaarde progressie (Georgia Marshall: www.caringbridge.org/visit/georgiamarshall). Zij ging toen over op Nimotuzimab en de MRI van 8 december jl. vertoonde op zijn minst een stabiele tumor. En dat na progressie. Helaas kreeg Georgia een bloeding in de tumor en overleed zij op 14 januari 2010. Ervaring over de Burzynski clinic staat ook in de blog van Noah Stout: www.iheartnoah.org. Helaas is hij ook inmiddels overleden. In Nederland was Sabine Wortelboer een patiënte die onder begeleiding van Burzynski stond. Haar verhaal staat op www.sabii.nu. Zij is overleden op 8 mei 2017.
Wij willen niet te vaste uitspraken doen, maar wel melden dat hij tot nu toe nog nooit een patiënt met een ponsglioom genezen heeft. Zijn bewering van wel is bewezen niet waar te zijn.
Behandeling in Mexico
De laatste maanden, eigenlijk al sinds de zomer van 2017, ontvangen wij geregeld vragen over een mogelijke behandeling in Mexico. Veel ouders van een kind met hersenstamkanker willen logischerwijs alles doen wat ze kunnen. Mexico lijkt op basis van alle verhalen op Facebook wel een behandeling te kunnen bieden in tegenstelling tot de rest van de wereld.
Omdat ons doel ook is om ouders te informeren, hebben wij geprobeerd contact te krijgen met het team in Mexico. Helaas is dat tot op heden niet gelukt. En daarom moeten we afgaan op hetgeen wel bekend is.
Een Belgische organisatie Anticancer Fund (www.anticancerfund.org) volgt 45 kinderen die in Mexico behandeld zijn en sturen ons regelmatig de resultaten. Mocht u hierin geïnteresseerd zijn dan kunt u contact met ons opnemen. Ook kunt zelf kinderen volgen op Facebook via de groep ‘making DIPG history ‘.
David Gorski, een Amerikaanse oncoloog, schrijft verschillende blogs over allerlei behandelingen, artsen en klinieken die hij als kwakzalverij beschouwt. Zijn schrijfstijl is heel direct waardoor hij sommigen in het harnas jaagt. Toch delen wij zijn bezorgdheden. Hieronder de linken naar zijn trilogie over de Mexicaanse behandeling.
We benadrukken dat wij geen oordeel kunnen of willen geven over ouders en patiënten die kiezen voor een behandeling in Mexico. Ons doel is slechts voorlichting.
Overlevers
Er zijn ook kinderen die na diagnose en eventueel een eerste behandelcyclus zoals bestraling goed gaan. In Nederland hebben wij weet van een drietal kinderen die na bestraling vrijwel stil bleven staan. Dit zijn een aantal kinderen in remissie. Wij gaan ze niet allemaal behandelen maar geven wel een aantal websites:
Emily Kerns: www.caringbridge.org/visit/emilykerns Connor Frankenberg: www.caringbridge.org/visit/connorfrankenberg Dasia Atkinson: www.caringbridge.org/visit/dasiaatkinson Kayla Lamar: www.caringbridge.org/visit/kaylalamar ClayDixon: www.caringbridge.org/visit/claydixon Wel interessant. Clay werd gediagnosticeerd in december 2007. Heeft biopsie gehad, bleek graad II astrocytoma te zijn. Gelijk chemo gekregen en leeft nog steeds. Is absoluut zeker een DIPG! Hunter Townsend: http://www.caringbridge.org/visit/huntertownsend JohnRobert Johnsen jr. : www.caringbridge.org/visit/johnrobertjohnsenjr Nicole Gilbert: www.caringbridge.org/visit/nicolegilbert. Een DIPG diagnose op haar vierde en inmiddels is ze achttien jaar oud. Tumor is wel teruggekomen en ze heeft diverse behandelingen ondergaan en last van bestralingsschade. En niet onvermeld willen wij laten Laurel Simer. Zij is geboren op 15 mei 1989 en werd gediagnotiseerd op 9 februari 1999. Als chemo kreeg zij hoge dosis van accutane voor 20 maanden en een dieetaanpassing. Helaas heeft zij geen website, maar tot op heden (februari 2009) is er geen groei. Laurel is werkzaam als Assistant Sports Information Director bij Utica College in New York.
Dieet
Sommige kinderen gediagnostiseerd met DIPG zijn op een dieet. Wij hebben hier geen mening over maar willen het slechts melden. Voor meer informatie verwijzen wij iedereen naar de websites van twee kinderen die goed gaan/gingen en op dieet zijn/waren: Kayla (http://www.caringbridge.org/visit/kaylalucius) en Dylan.
Homeopathie
De ouders van Max-Emil uit Finland (Nederlandse vader) hadden hun hoop gevestigd op een homeopathische kliniek in Duitsland (http://www.hahnemann-klinik.de/). Zij hebben vrijwel de gehele maand februari 2010 in de kliniek doorgebracht en hadden daarna wekelijks contact en krijgen het “medicijn” opgestuurd. De behandeling diende zelf betaald te worden. Helaas is het wonder Max overleden op 4 december 2010.
Opnieuw bestralen
In Nederland gebeurt dit sinds kort ook. Zowel in Amsterdam als in Nijmegen is dit mogelijk. Vooral in Radboud MC staat men open voor een snelle herbestraling, in VUmc moet er een jaar verstreken zijn. Hernieuwd bestralen heeft als grootste risico dat een kind op latere leeftijd hersenbeschadiging heeft. Maar ja, als we zeker zijn van progressie en er geen genezende behandeling is, kan opnieuw bestralen wel weer voor een nieuwe goede periode zorgen waarin het kind weer geniet. Zeker is wel dat de tumor uiteindelijk weer zal gaan groeien. Herbestralen is geen wondermiddel, mocht een kind niet goed reageren op de 1e bestraling dan kan het zo zijn dat bestralen zelfs tot verslechtering leidt en herbestralen is dan uitgesloten. Te snel weer bestralen kan en zal leiden tot necrosis (oftewel het afsterven van hersenweefsel) en daarmee leiden tot een sneller overlijden van de patient. Er zijn 6 beschrijvingen van herbestraling van de universiteit van Houston, die over het algemeen ook redelijk succesvol waren, niet genezend, maar wel levensverlengend. Link naar deze studie is http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21297433. Ook in de Yahoo Group kan gezocht worden naar ‘reirradiation’.
Extra informatie studies Temozolomide (ENG)
Study metronomic temozolomide with RT Eur J Cancer. 2010 Jul 23
A multi-centre Canadian pilot study of metronomic temozolomide combined with radiotherapy for newly diagnosed paediatric brainstem glioma. Sharp JR, Bouffet E, Stempak D, Gammon J, Stephens D, Johnston DL, Eisenstat D, Hukin J, Samson Y, Bartels U, Tabori U, Huang A, Baruchel S. New Agent and Innovative Therapy Program, Department of Paediatrics Division of Haematology/Oncology, Hospital for Sick Children, 555 University Avenue, Toronto, Ontario, Canada M5G 1X8. Abstract PURPOSE: Survival rates for paediatric diffuse intrinsic brainstem glioma (DIBSG) are dismal. Metronomic dosing of temozolomide (TMZ) combined with standard radiotherapy may improve survival by increasing the therapeutic index and anti-angiogenic effect of TMZ. This study aimed to evaluate the safety and efficacy of this regimen in paediatric DIBSG patients. METHODS: Children aged 18years or younger with newly diagnosed DIBSG were treated with standard radiotherapy and concomitant metronomic TMZ at 85mg/m(2)/day for 6weeks, followed by metronomic TMZ monotherapy at the same dose. Treatment was continued until tumour progression or unacceptable toxicity occurred. Primary endpoints included overall survival and toxicities. For patients who consented, plasma and urine samples were collected at diagnosis, post-induction and prior to each course of maintenance therapy for the quantification of angiogenesis markers. RESULTS: Fifteen eligible patients were enrolled, with a median age of 6.4years. The most common toxicities were myelosuppression, most notably prolonged lymphopaenia and thrombocytopaenia. The only dose-limiting toxicity was thrombocytopaenia. Intratumoural haemorrhage was confirmed in one patient. Median time to progression was 5.13months (95% CI=6.4, 10.8) and median overall survival (OS) was 9.8months (95% CI=6.4, 10.8). Six-months OS was 80%+/-10.3%, with a 1-year OS of 20%+/-10.3%. Serum levels of both VEGF and endoglin tended to decrease during the first two cycles of therapy. CONCLUSION: Chemoradiotherapy with metronomic dosing of TMZ showed similar toxicity to previous TMZ regimens, and does not appear to improve survival in paediatric DIBSG.
TMZ and report from France
In the ISPNO asbstracts France now has results out there with DIPG and temozolomide that mirrors what has already been published as well as the ACNS0126 COG study that will hopefully be published sometime. Conclusion- TMZ with radiation has not improved the outcome of diffuse pontine gliomas and is associated with higher toxicity than radiation alone. 18 kids (mean age 6.3 years) were treated between Sept 2005 and Sept 2009 with radiation and daily temozolomide followed by adjuvant TMZ 4 weeks after the end of radiation (six 28 day cycles with 5 days on TMZ). After the end of radiation- 13 had partial response, 3 had stable disease and 2 had progression. Median survival was 8.8 months (range 11 days to 17.6 months). Regarding complications- 9 had grade 4 thrombocytopenia and 6 had neutropenic fevers. Three had psuedoprogression on imaging.
